GS Fartlek / Driven by Volga, is a group of people who cycle, but not only for fun. And it's not just a team either. Want to join us? Please be welcome. We meet every Sunday at 08:30 in Barbeton near the end of rue A. Dansaertstraat (Brussels). Contact us via gs.fartlek@gmail.com

When you see a flash of white and gold passing… that’s us in our team colours, courtesy of Volga.

Thursday 8 March 2012

The day after...

Onder nostalgici wordt het als best practice beschouwd om de dag na een zware rit de benen los te gooien. De BRM200 van Aurore Cyclo valt onder die noemer. Daarenboven zou nog een tweetal paraat geven op zondagochtend in de Walvis en derhalve moesten de GS Fartlek-kleuren - a fortiori - verdedigd worden. Met loden benen en meer lactaat in het lijf dan goed voor een mens is was de plotse verschijning van Dries dan ook meer dan welkom. De afwezigheid van de overige Fartlekkers zullen we maar schuiven op een opgesoupeerd fietskrediet. Slechts weinigen onder ons slagen er niet in om hun rantsoen fietsuren niet op te gebruiken. Hoedanook, Zach, Gorik en Dries hadden enthousiasme te over. Dries zag zijn gloriemoment gekomen om een nieuw traject ter goedkeuring voor te leggen. Na 15km volgt het drieluik Lakenberg, Bruine Put, Solheide. Vervolgens de kasseien van de Dikke Meers. 3km recupereren en dan de Destelheide op (à verifier). Het is belangrijk om van tijd tot tijd onverbiddelijk naar achteren in een peletonnetje verwezen te worden. Het zet je terug met beide benen op de grond. Langs de 7 Fonteinen eventjes flirten met wat ooit de taalgrens was (maar inmiddels de gewestgrens geworden is) en dan schotelde Dries een strook voor waarvoor Stablinsky zou beginnen twijfelen hebben. Carrefour de l'Arbre lijkt opeens veeleer op de klinkertjes van de Champs d'Elysées.

Soms bestaat er zoiets als gerechtigheid op de fiets. Temidden van de woestenij waardoorheen we dokkerden brak Dries' ketting (curieus hoe Paul hierop zou reageren). Pomp, binnenband, stopgerief en kettingpons: ziedaar de EHBO-kit van de kasseivreter. Sur(e)ly, met drie schakels minder is een Long Haul Fucker nog steeds startklaar.

Nog vlug een industriezone erbij lappen, Ittre, en dan vaststellen dat er zowaar gemeentes zijn in onze contreien waar op zondagochtend zelfs geen cafés meer open zijn. Op 20km de helft van de hoogtemeters over de 210km van de dag voordien..

Er zijn zo van die momenten dat je in je medefietsers je meerdere moet erkennen. En dat het wijselijker is om het kanaal en de wind-mee op te zoeken. The day after was er misschien teveel aan.

No comments:

Post a Comment

Note: only a member of this blog may post a comment.