Wit

Astronomen en fietsers hebben met elkaar gemeen dat hun benadering van de zaken die hen na aan het hart liggen veeleer cyclisch is. De enen met een periode van een jaar, de anderen met een periode van - om kort door de bocht te gaan - 2096mm. De enen het tijdsdomein, de anderen het spatiaal domein.

Maar de jaarlijkse cyclus ontgaat ons - fietsers - natuurlijk ook niet: ...Giro, Dauphiné, Zwitserland, Frankrijk,... Concreet: we zijn in de periode aanbeland waar de beklimmingen van Alpen-, Dolomieten-, Vogezen- en Pyreneeën cols hoogtij vieren. De timing van het versturen van de details van de Arc-en-ciel (825km/20.000hms over 6 dagen) kon dan ook niet beter. Met al dat hooggebergte in de pipeline is het dan ook bizar om nog een kasseiklasieker af te haspelen. De weersvoorspellingen zijn echter van dien aard dat we ons niet in de zomer zullen wanen. Klimatologische of meteorologische cycli zijn minder aan exacte wetmatigheden onderworpen dan astronomische. Het meteorologisch voorjaar hoeft niet noodzakelijk in het astronomische voorjaar te vallen.

Parijs-Roubaix dus. 205 km waarvan 52 over de kasseien. De benen zouden er klaar voor moeten zijn - 3800 km. Maar het materiaal? Voor de gelegenheid halen we een crossfietsje van stal: 28mm slicks (Schwalbe Durano Plus) en een wielbasis die 2cm langer is dan de reguliere racefiets.

En voor de gelegenheid worden de spd'tjes vervangen door shiny white racepedaaltjes... (dank u, Axel). Een voet aan de grond zetten is niet aan ons besteed.

Opmerkelijk: Tom Boonen heeft naast zijn gestalte met mij gemeen dat hij vooraan ook een 46-kamwiel steken had voor Paris - Roubaix. Zij het onder dien verstande dat het bij hem de kleine plateau betrof en dat het op deze Zannata de grote plateau betreft...