Haute Route, dag 5: Cîme de Bonnette (tijdrit)

De voorgaande dagen was het opstaan tussen 4u45 en 6u. Met mijn redelijke plaats in het algemeen klassement had ik mij verzekerd van een start rond 11u in de tijdrit van vandaag. Dat beetje uitslapen was mooi meegenomen. De overnachting in het internaat in Barcelonnette viel best mee. Zelfs de bedden waren al gedekt. Voor de gelegenheid was een sympathieke Brit mijn kamergenoot. Daags voordien had ik hem nog net geklopt op de streep in Pra Loup, maar in de rit was hij voor mij gerangschikt omdat hij na mij over de eerste tijdsopnamemat gereden was.

Op het gemak kunnen ontbijten en dan met een paar sympathieke gasten 8 km gecruiset naar Jausiers waar de start van de tijdrit lag. Heel rustig gereden maar geprobeerd aan een hoge kadans te rijden en een paar keer naar grootste versnelling geschakeld en alles gegeven gedurende een seconde of 20. Kwestie van eventjes een hogere hartslag te provoceren. De organisatie van een tijdrit met ongeveer 500 renners is niet vanzelfsprekend. Er was 20" tussen de opeenvolgende starters in de omgekeerde volgorde van het klassement.

Op het programma stond dus de beklimming van de Cîme de Bonnette. Een paar weken voordien had ik die al eens uitgeprobeerd. Een flinke brok. Qua inspanning vergelijkbaar met de Ventoux, zij het minder steil en minder zuurstof. Bij mijn eerste poging had ik mij een tijd van 1u45 vooropgesteld aan hartslag 150. Dat was net niet gelukt. Door nogal veel wind tegen was ongeveer 260 watt onvoldoende om binnen het uur en driekwart de ongeveer 22km en 1500hms af te leggen. Het is trouwens een hele mooie klim met redelijk wat variatie en een fameuze verrassing op het eind. En goed bollende tarmac, en plus.

Met het oog op de volgende dagen wou ik andermaal niet aan meer dan 140 bpm rijden. Tijdens de rit werd ik al gauw door een aantal na mij gestarte renners ingehaald. Niet verwonderlijk dat ik in een zuivere klimrit plaatsen zou verliezen. Ze deden maar... Daarenboven waren de mensen die na mij gestart waren sowieso al beter geklasseerd. Het lukte vrij makkelijk om tijdens de rit mijn hartslag en vermogen constant te houden, ondanks het feit dat het grootste deel van de rit boven de 2000m moest afgelegd worden. HR_avg=141 bpm, PWR_avg=245 Watt. Da's op de wip tussen endurance en tempo. Bij de vorige poging lag het vermogen 20 watt en de hartslag 10bpm hoger (http://www.strava.com/activities/72881885#z2067|4721). Tot mijn grote verwondering was mijn tijd deze keer toch beter dan vorige keer. Net onder het uur en driekwart. Zal de wind geweest zijn.

De laatste 500m zijn overigens opeens een pak steiler. Tegen de 13%. Daar val je echt stil. Explosiviteit heb je op die hoogte niet meer. Het was best wel fijn ginderboven om de andere renners te zien binnenkomen. Een aantal hadden zich letterlijk het snot uit het lijf gereden. Da's er een beetje over. Terence raadt altijd aan om als fietser een propere zakdoek bij te hebben. Nu begrijp ik het beter.

Op de terugweg kruiste ik de uiteindelijke winnaar, Peter Pouly. Toch even erop wijzen dat ik voor hem boven was. Naar verluidt was hij een beetje ontgoocheld dat hij er niet in geslaagd was om onder het uur te blijven. Het werd 1u05. Mja... Da's een andere sport, denk ik.

23km afdalen aan 6% is pure fun. Alleen al daarom zou je de Bonnette moeten oprijden.