AeC 2017, Etappe 4: Sampeyre - Agnello - La France - Agnel - Sampeyre

Dreigende wolken en frisse(re) temperaturen in Sampeyre en een dubbele passage op 2750m hoogte. Een cocktail die wat angst inboezemt.

De Colle del'Agnello oversteken, een masochistisch klimmetje van 400 hoogtemeters in Frankrijk en terugkeren langs de Col d'Agnel (de Franse kant dus). 3000 hoogtemeters op 100km. Zo eenvoudig kan een parcours zijn.

De weersvoorspellingen waren dus kantje boord: grote kans op onweer en/of regenbuien. Het was met andere woorden tobben over wat nu de ideale fietskledij zou zijn. Op grote hoogte mochten we ons verwachten aan misschien maar 5°C. Als het daarenboven nog regent, ben je helemaal vertrokken om winterkledij nodig te hebben.

Bij het vertrek om 9u was het onmiddellijk alle hens aan dek om de kopgroep van 15man te kunnen volgen. Zes van de negen fietsers van de Fartlek-delegatie hadden geen probleem om de milde percentages in de aanvangsfase te verteren. Sven werd evenwel opeens Sven Retourné door zijn knie-perikelen. De route langs het stuwmeer tussen Pontechianale en Chianale was een aangenaam recuperatiemoment dat geleidelijk een uitzicht gaf op de enorme vallei die uiteindelijk overgaat in de Colle dell'Agnello. Vervolgens was de gelijkenis groot met het uitrijden van Val d'Isère om de Col d'Iseran aan te snijden: redelijk vlak tot aan de slagboom die 's winters gesloten blijft om de col af te sluiten. Na de slagboom begon het echte klimwerk. Een honderdtal hoogtemeters verder hield ik het al snel voor bekeken. Als je staat te harken aan hellingspercentage van 11%, wat zal dat geven bij 14% op hoogtes waar een zuurstoftekort heerst...

De met heroïek overladen verhalen en de tientallen foto's van zij die de klus wel klaarden gaven een goed idee van wat wel degelijk één van de mooiere fiets-exploten in Europa moet zijn. Wie weet sta ik hier ooit terug (hopelijk 10kg en beter voorbereid).